Ride Against Moyamoya: maar liefst 7.800 kilometer in 18 dagen is er afgelegd door Nederland, Duitsland, Denemarken, Zweden, Finland en Noorwegen, waarbij meer dan 500 liter brandstof in diverse kwaliteiten is verstookt.
De Honda Hornet loopt prima op alle kwaliteiten benzine vanaf Euro 91 tot 98, Euro95 E10 en Euro 95 E15.
Technische problemen zijn er absoluut niet geweest evenals persoonlijke tegenvallers. De grootste tegenvaller was de crash van de Honda MTX 80 waarop de rit eigenlijk zou worden verreden. Op de dag voor vertrek...
Hoe dan ook: dit is de compilatie van alle Road Reports geschreven door Angelique, Jan en ondergetekende, aangevuld met extra informatie.
Dag 1, 16 juni 2012: Het vertrek
Afgelegde route: Sprang-Capelle - Hilvarenbeek - Nijmegen - Sprang-Capelle - Oldenzaal
Gereden afstand: 423 km
Het vertrek vanaf de Honda-M-Shop te Hilvarenbeek was een prachtig moment voor de gehele Ride Against Moyamoya equipe. Het doet ons ontzettend goed dat zoveel mensen aanwezig zijn geweest. Hiervoor nogmaals onze hartelijke dank. Mijn persoonlijke dank gaat tevens uit naar Maikel Gloudemans van
www.doyousee.me voor het in beeld brengen en uitzenden van de start. Veel mensen hebben dit gezien! En natuurlijk Dirk Spruyt van de
Honda-M-Shop voor de organisatie. Tot slot ook nog een compliment voor alle aanwezige sponsoren.
Anyway ondanks een haastige voorbereiding met betrekking tot de Hornet en zijn bagage vol goede moed op stap gegaan met in het kielzog de mannen van het MBX-forum die een heel stuk hebben meegereden door Tilburg heen.
Na afscheid te hebben genomen van de MBX-ers, lekker binnendoor rijdend het gas erop gezet richting Duitsland. Ter hoogte van Nijmegen schiet mij ineens iets te binnen...paspoort....die lag zo handig klaar op het nachtkastje. Zo zou ik hem zeker niet vergeten! Lang verhaal kort: terug naar Sprang-Capelle om het paspoort maar op te halen. Meteen ook de halve buurt een hartverlamming bezorgd met deze onvoorziene thuiskomst. Nadat iedereen klaar was met lachen, wederom het gas erop richting Duitsland in poging nummer twee. Wel eerst even kilometers maken op de snelweg.
 |
| Aaaah....even een korte pauze bij Elst, GLD |
Na de pauze lekker de snelweg af en binnendoor rijden. Zo zou het met de MTX ook gegaan en collega Peter heeft de Garmin weer ingesteld op bochtjes binnendoor.
En we rijden Arnhem in.
Om Arnhem 50 minuten weer te verlaten. Dat schiet zo ook niet op natuurlijk. De rit naar Overijssel verloopt heerlijk over B-wegen en het asfalt zingt onder de bandjes door.
Totdat al druppelend een buitje regen zich aankondigt. Daar lachen we om; we zijn Noordkaaprijders, stoer en onvervaard. Inmiddels is "drup" veranderd in "plons": even stoppen dus om het regenpak aan te trekken.
Een peukje later meteen weer verder gereden. Het regenen gaat gewoon door, maar Mike blijft lekker droog. Alleen zijn voeten niet, die zijn aan de schoolslag aan het zwemmen. Hoe zat dat ook alweer met die keuze voor de stugge, waterdichte kisten of de soepele, fijnlederen racelaarzen als schoeisel. Ach ja, volgende keer binden we wel een plastic zak om de voetjes heen.
Inmiddels blijft het regenen, wordt het alras donkerder en de maag vraagt waar de catering is: tijd om te stoppen en een plek voor de nacht te zoeken.
Jan en Rian de Roon hebben aangeboden voor de eerste paar overnachtingen een hotel of pensionnetje te sponsoren. Met dit weer maak ik daar natuurlijk meteen gebruik van en aldus beland in een landelijk gelegen slaapplaats te Oldenzaal alwaar ik ben behandeld als een koning. Ik was namelijk de enige gast....
En, gelegen op mijn bed, dacht ik nogmaals aan de afgelopen week en deze dag. De kwalificatie heel bijzonder dekt te lading maar ten dele....
Verder stond er op 16 juni 2012 ook een mooi artikel gepubliceerd in het Brabants Dagblad, Langstraat Editie.
Eigenlijk is over dag 2 van Ride Against Moyamoya niets anders te melden als het probleemloos afleggen van 475 km door Duitsland. De hele dag prachtig weer, wel een sterkte wind. In de avond zijn wel een paar opvallende dingen gebeurd en daar laat ik de trouwe volger graag van meegenieten.
Dag 2, 17 juni 2012: Dwars door Duitsland
Afgelegde route: Oldenzaal - Flensburg (DE)
Gereden afstand: 475 km
Technische zaken: ketting gesmeerd en oliepeil bekeken.
Na een verkwikkend ontbijtbuffet voor mij alleen (de enige gast, remember) fris en fruitig op de brommer gestapt. De Garmin gaf een binnendoor route aan en vol vertrouwen werden de nodige kilometers afgelegd door verschillende Duitse dorpjes, stadjes, steden en landweggetjes. Na een tankstop liep het tegen 12:30 uur: tijd voor het telefonische interview met VLOH Radio.
Even gaan parkeren dus. Helaas is Duitsland op dit moment een grote bouwplaats dus het duurde even voordat ik de autoweg die ik inmiddels volgde weer kon verlaten. Leuk man die smileybordjes waarop de lengte wordt aangegeven alvorens je eraf kunt.
 |
| Frische Luft! |
Om 12:34 rammelde de telefoon en het resultaat is inmiddels
bekend.
Na dit mooie intermezzo weer aan de gashandel gedraaid en beurtelings binnendoor en Autobahn gereden. Bij een tankstop even met 2 Engelse heren die op hun Goldwings door Europa aan het rijden waren gesproken. Het hele Ride Against Moyamoya project vonden ze wel erg interessant en ze boden me meteen een sigaar aan.
 |
| Have a cigar! |
Inmiddels was ik al bijna bij Hamburg en daar moeten we dwars doorheen richting Denemarken. Ook daar was het van A naar Beter: twee rijbanen afgesloten in de Elbtunnel en veel stilstaan.
 |
| Door de Elbtunnel. |
Na Hamburg volgde de saaie A7 richting Denemarken. Binnendoor is hier geen optie, dus rustig aan scheef hangen tegen de straffe wind van links. Na een tijdje maar weer eens gestopt en rustig recht afgestapt voor een slokje water. Een Deens echtpaar die hun Yamaha's naar huis aan het sturen waren vroegen me waar ik heen ging.
Naar Denemarken dus om een camping te zoeken.
"Niet doen", adviseerden ze met klem. "Pak iets in Flensburg, veel goedkoper!. Zo kun je maandag in 1 dag door heel Denemarken rijden naar Zweden!"
Klinkt goed, dus de afslag naar Flensburg opgezocht en in de buurt van de stad een camping op gereden.
"Kein Motorradfahrers" werd mij aan de receptie verteld. Dan niet.
Na even een rondje door Flensburg te hebben gecruisd een Hostelletje gevonden waar een overnachting na enig onderhandelen minder kostte als een gemiddelde campingovernachting in Denemarken. "Mit Wifi für 8 euro" vertelde de dame mij.
Da's mooi, maar ik had op dat moment liever "Mit Bifi", want honger!
Na de Hornet geparkeerd te hebben op zoek naar een leuk eettentje.
 |
| Twee veegmachines! |
Ik bleek slechts op kruipafstand van het centrum te zitten en dus snel gevonden wat ik zocht: veul voor weinig. In Duitsland kun je immers in elk stadje prima eten voor weinig geld.
Maar eerst het obligate half literke natuurlijk!
 |
| Mann das Smeckt! |
Inmiddels op de uitgeleefde kamer aangekomen de laptop maar eens aangeslingerd. Even mail checken, beetje nieuws kijken en natuurlijk Skypen met de dames thuis. Alles goed, alles gezellig.
Even een stream zoeken om naar het NL elftal te kijken en toen.......
....laptop gecrasht. Harde schijf naar zijn grootje vanwege het gebonk en geschud op de motor. Hans de helpdesk kon vanuit Sprang ook niets betekenen, dus dan op maandagmorgen maar een nieuwe aanschaffen.
"Beter neem je een tablet", aldus Hans. We kijken wel.
Inmiddels vonden de Duitsers het tijd voor een feestje en werd de hele straat maar volgezet met druk bevlagde auto's. Motoren deden burn-outs en iedereen stond te schreeuwen en te toeteren.
 |
| Toet toet (X 1000) |
Na de verrichtingen buiten te hebben aanschouwd weer het hostel binnengelopen voor een laatste glas drinken. Na even uitgelachen te zijn door wat Duitsers rap naar bed. Morgen op jacht naar een laptop en wat uitrustingsstukken.
Dag 3, 18 juni 2012: A day off
Vandaag blijven hangen in Flensburg. Enerzijds om een nieuwe laptop te kopen, wat is gelukt. Helaas duurt het installeren van alle software en het uitschakelen van alle voorgeïnstalleerde rommel een halve dag. Gelukkig had ik al mijn programma's en bestanden meegenomen op een USB stick. Hoera dus voor back-ups. De oude laptop is met de Deutsche Post naar Nederland gegaan voor inspectie.
Verder was het werkelijk ontzettend rotweer, dus van rijden was toch niet zo veel gekomen. Alle bagage staat inmiddels weer keurig ingepakt klaar voor vertrek. Morgen lekker vroeg uit de veren want er staat een mooie rit op het programma die door 3 landen gaat voeren.
We starten met een stukje binnendoor en we zien wel weer waar we uitkomen op weg naar de Noordkaap.
 |
| Windows heeft 523681538 updates gevonden... ;-((( |
Vandaag 541 kilometer door drie landen; over drie bruggen en door een tunnel. Naar deze dag heb ik al een tijd lang uitgekeken! Niks geen overtocht met de pont van Duitsland naar Zweden; gewoon rijden dwars door Denemarken. Ons initiatief heet immers Ride Against Moyamoya en niet Sail Against Moyamoya. Was een dag van extremen, dat wel.
Gisteren tevens goed nieuws ontvangen: onze Pers-Chef Angelique is gebeld door SBS6, programma Hart van Nederland. Heel misschien willen ze een item maken over mijn terugkomst. Dat zou helemaal mooi zijn natuurlijk, dan bereiken we pas een breed publiek.
Dag 4, 19 juni 2012: Duitsland - Zweden via Denemarken
Afgelegde route: Flensburg (DE) - Solvesbörg (SWE)
Gereden afstand: 541 km
Afstand tot de Noordkaap: 2.274 kilometer (snelste route)
Technische zaken: ketting bekeken. Tegen de banden geschopt. Koppeling gesteld (1/4 slag).
Deze ochtend lekker vroeg opgestaan. Na alle spullen gepakt en vastgesjord te hebben stuurde ik de Hornet opgetogen richting Denemarken om lekker binnendoor naar Kolding te rijden.
Al snel kwamen de Hornet en ik Denemarken binnen gecrost.
Na al het culturele erfgoed in de regio eens kritisch bekeken te hebben tijd om gas te geven. Garmin op de snelste route en gaan met die banaan. Op naar de beroemde bruggen! Eerst nog even naar een Deense Gamma op een hamer op te pikken. Die lag namelijk nog thuis.
 |
| Had ik maar een hamer...heb ik. |
Al snel reden we met een mooie snelheid over de brug bij Middelfart heen. Slechts een voorproefje voor onderstaande jongen...
 |
| Illegale foto vanaf de vluchtstrook. Magnie! |
De
Grote Beltbrug is lang en winderig. Maar erg kicken om te rijden! Meer info hier. Nadat de Hornet en zijn bestuurder weer veilig aan de andere kant stonden even wat kletsen met een groep Duitse BMW rijders. Gingen ook naar de Noordkaap, dus gespreksstof genoeg.
 |
Oud versus Nieuw
Rechts Hornet uit bouwjaar 2011 met bestuurder uit bouwjaar 1975.
Links BMW K100 uit bouwjaar 1980 en bestuurder uit 1942. |
Natuurlijk is een BMW veel beter dan een Honda, het Duitse elftal veel beter dan...enfin tijd om aan de gashandel te draaien.
Na een saai stuk snelweg naar Kopenhagen te hebben afgeraffeld is het tijd voor The Big One: De
Öresundsbrug en voorafgaande tunnel. Kilometers lang en een prachtig uitzicht. En als kers op de appelmoes vertrek je in Denemarken en kom je in Malmö, Zweden weer aan.
 |
| Welkom in Zweden! Wel eerst even tol betalen graag. |
Snel de inwendige mens even verzorgen middels water, stuk peperkoek en shag. Ook hier weer kritische vragen over het Nederlands Elftal, ditmaal door Zweedse hangouderen. Ik heb maar een verhaal opgehangen over het veel populairder zijn van de edele korfbalsport in Nederland en dat eigenlijk niemand in Holland ook maar iets
heeft meegekregen van het EK.
 |
| Water: ja; voetbal: nee. |
Snel opstappen en wegwezen. De paden op en de lanen in in het mooie Zweden. De Garmin wist het niet meer vanwege een aantal ondoordachte toetsaanslagen, dus uit dat ding, kaart in de tanktas en rijden.
Het Zuid-Zweedse landschap is niet zo spannend, maar wel enorm uitgestrekt. Het sporadische verkeer wat je tegenkomt rijdt heerlijk rustig en we tuffen dus lekker mee. Zo zie je nog eens wat!
 |
| Typisch kerkje nabij Dalby. |
En hoe verder je rijdt hoe rustiger het wordt. Mooi man! Even wat gravelpaadjes inrijden om te kijken waar ze uitkomen hoort bij dit soort expedities.
 |
| Bos en brommer. |
Ondertussen wordt het tijd om ergens een plaats voor de overnachting te zoeken. De Garmin is goed bekomen van zijn middagdutje: ferm en beslist leidt ze me naar onderstaande kampeerhoeve.
 |
| Is Pipi thuis? |
Bij de receptie eens geïnformeerd naar prijzen en condities. Bij binnenkomst schoenen uit kan ik prima mee leven, maar de cursus brandneteltheezetten sla ik even over. Ook het "we hebben niks, behalve water uit eigen bron." vind ik prima.
Wat ik niet oversla is de keuze tussen een bed op zaal of het tentje in de wei voor hetzelfde geld. Dat scheelt weer een hoop uitgepak en opgebouw. Immers: voor ons Noordkaaprijders telt zoals bekend elke seconde.
Al dus geschiedde en omdat ik mijn voorraden niet wil aanbreken (heb voor 4 dagen eten en drinken bij) op zoek naar een snelle hap.
En ik kwam hier uit.....
De diner uit de serie Happy Days en de eigenaar was de Fonz zelf. Perplex aanschouwde ik dit tafereel. Buiten zaten twee bebaarde kerels aan hun JLO (!!!) brommer te sleutelen, een eindje verder was een stunter bezig zijn wheelies te oefenen en binnen hingen een vliegtuig en een Harley tegen het dak.
Enigszins timide nam ik plaats op een pink Cadillac bankje en bestelde ik een simpele hamburger om deze dag eens te overdenken. Wat een tegenstellingen. Maar wat heb ik ervan genoten en wat een voorrecht om dit te mogen doen om het Moyamoya-syndroom onder de aandacht te brengen.
 |
De Fonz is met de auto.
|
Dag 5, 20 juni 2012: Zweden
Afgelegde route: Solvesbörg - Kinda (SWE)
Gereden afstand: 449 km
Technische zaken: ketting bekeken. Tegen de banden geschopt. Koppeling gesteld (1/4 slag).
Een dag, en 449 km verder aangekomen in het plaatsje Kinda in Zweden (wie kent het niet) eerst zoeken naar een plaats om te eten en te slapen. Op de plaatselijke camping hebben ze liever geen motorrijders (?) dus verder zoeken naar een " Stuga" hut om te slapen.
Na een ritje in de omgeving onder de blauwe hemel met een stralende zon (25 C) aangekomen bij een enorm landhuis, alwaar een oud vrouwtje mij een kamer aanbood voor 100 kronen +/- 11 euro.
Het enorme gebouw, in gebruik als internaat voor de plaatselijk hogeschool, telt vier verdiepingen en is van alle gemakken voorzien, een batterij wasmachines, slaapkamers, keukens met bijbehorende "gevulde" koelkasten....hmmm wordt dus vandaag een feestmaal mee eun lekker biertje!
Het vertrouwen van de mensen hier is groot, ben hier namelijk buiten het seizoen en helemaal alleen in dit prachtige gebouw.
Het gebouw heeft een enorme oprijlaan, ligt midden in de natuur en het uitzicht, over een groot meer is geweldig.
Ben vandaag ook nog in de geboorte plaats geweest van mijn jeugdliefde Pipi Langkous, Vimmersby. Ze was zelf niet thuis, maar toch weer een prachtige ervaring.
Groot onderhoud uitgevoerd aan de Hornet, de banden op spanning gebracht... de machine staat weer klaar voor de volgende etape.
Vanavond vroeg onder de wol en morgen weer lekker toeren.
Zoals jullie hierboven hebben kunnen lezen heeft Jan de Roon mijn verhaal al opgetekend. Hierbij volgt de bewijslast in de vorm van foto's.
Enjoy!
 |
Eerste stop in de ochtend. Achter de bomen ruist de zee!
|
 |
Een bakkie bij een tankstation. Met een actieradius van
200 kilometer sta je vaak aan de pomp. Favorieten zijn StatOil en Preem. |
 |
| Truckstop langs de E22. Kun je je dit voorstellen aan de A2 in Nederland? |
 |
| Met dit op de achtergrond smaakt het bakkie net even beter! |
 |
| Met Beemer Gespann naar de....Noordkaap. |
 |
| Aah.....the open road. Gemiddeld kwam ik 5 voertuigen per half uur tegen. |
 |
| Het uitzicht naar rechts. |
En toen zocht ik dus een slaapplaats. Camping of trekkershut maakt me niet uit.
 |
Waar rijden we nu weer tegen aan? Verhuurt u ook hutjes?
Neen. Wel kamers. |
 |
| Mijn kamer. Alle 54. Het Hornetje staat voor de deur. |
 |
| De tuin met vijver. |
 |
| Uitzicht vanuit mijn suite (nummer 34) |
 |
| De Heerenkamer. De Chesterfield en open haard staan niet op de foto. |
 |
| Keuken nummer 3. |
 |
| Het Atelier. Een kloddertje roze verf hier..... |
 |
| Biljartje. |
 |
| En heb meteen mijn stinkkleren gewassen. |
Na een, ondanks dat het maar een paar uurtjes donker, is
verkwikkende nachtrust, had ik vandaag twee doelen:
1) Het zoeken van een nieuwe Nokia lader, omdat mijn hypermoderne met zonnecellen uitgeruste universeellader natuurlijk kapot is gegaan.
2) Het maken van zoveel mogelijk kilometers om dichter bij de Noordkaap te komen.
Hoe was het? Lees verder!
Dag 6, 19 juni 2012: Kinda - Gävle via alle electronicawinkels in de regio
Afgelegde route:
Kinda - Gävle
Gereden afstand: 610 km
Afstand tot de Noordkaap: 1.538 kilometer (snelste route)
Technische zaken:
steeds vierkanter wordende banden fronsend bekeken.
Gisteren gaf de Nokia N72 onverwacht de geest. Ondanks verwoed knipperen ten teken dat de accu werd gevuld met verse stroom, bleek de koek toch op. Meteen de back-up telefoon erbij gepakt en aan de zonnecellader gehangen. De back-up Nokia werd er niet blij van want hij gaf duidelijk te kennen niets te kunnen met het aangebodene:
"Lader niet ondersteund". En de N72 was inmiddels zo dood als een pier. Vandaar dus geen Tweets vandaag.
Op zoek naar Nokia lader dus. Thuis liggen die 20 in de kast, maar daar heb ik hier niets aan. Na bij een aantal zaken meewarig te zijn aangekeken, eindelijk een ladertje gevonden na heel de regio Linköping en Norrköping onveilig te hebben gemaakt. Ik ben zelfs hard langs het vliegtuigmuseum in Linköping gescheurd zonder naar binnen te gaan, want ik was een man met een missie.
Wel een fotootje gemaakt langs de snelweg.
 |
| Saabs |
Vervolgens de Garmin aangeschopt en als bestemming Noordkaap ingegeven. Na 15 minuten rekenen (die Garmins zijn niet zo snel....) wist hij met te vertellen dat ik nog een flinke rit voor de boeg had.
Tijd voor actie dus. Gas open en over de E40 naar Stockholm. Had zin om door de stad te rijden en een beetje site seeing te doen. Niet dus. Alles lag weer eens gezellig open: nieuwe viaductje daar, rijstrookje erbij. Nieuw asfalt zus. Wegmeubilair zo. Enfin: doffe ellende want overal kilometers lange file. Even vlug met de motor er tussen door mag hier niet, dus wachten en wachten. De Hornet kookte net als ik van woede van al dat stil staan. Niks meer de stad in; de hoofdweg op.
Toen we uren later eindelijk weer aan de gang konden en de meters weer onder de banden doorvlogen (110 km/h max.) viel er een buitje voor het stof wat later uitgroeide tot een lekkere plensbui.
Mooi man, dat motorrijden. Maar het werd na verloop van tijd weer mooi droog en zelfs een zonnetje erbij! Ha!
 |
| Tussenstop nummer 342653717 |
Na nog wat uren gereden te hebben gaf het achterwerk aan dat er nu toch echt gestopt moet worden en zo zijn we beland in Gävle. Ik kruip dadelijk de slaapzak in, want morgen gaan we wederom kilometers maken.
Stay tuned,
Mike
NB: Ondanks de nieuwe lader doet de Nokia N72 het nog steeds niet. Iemand een idee?
NB 2: Wat moet ik met al die zaklampen en batterijen. Tis hier nooit donker ;-)
Vandaag in Road Report nummero 7: hoe een van mijn mooiste ritten ooit werd gevolgd door een enorme anticlimax inclusief een lege brandstoftank.
Hopelijk gaat alles goed met het plaatsen van deze update, want de internetverbinding is wederom een drama. En dat voor een ontwikkeld land als Zweden. Wat zullen de Finnen daarvan wel niet zeggen...schande!
Dag 7, 22 juni 2012: Gävle - Umea via de Costal Road
Afgelegde route: Gävle - Umea
Gereden afstand: 525 km
Afstand tot de Noordkaap: 1.069 kilometer (snelste route)
Technische zaken: Olie gepeild. Bandenspanning gecontroleerd. Ketting gesmeerd. Extra liter benzine op de brommer gebonden.
Zeer mooie rit via de kust. Nu nog alleen een paar foto´s vanwege heel duur mobiel internet; zodra verbinding wordt alles geüpdate met tekst.
Vandaag in Road Report nummero 7: hoe een van mijn mooiste ritten ooit werd gevolgd door een enorme anticlimax inclusief een lege brandstoftank.
Hopelijk gaat alles goed met het plaatsen van deze update, want de internetverbinding is wederom een drama. En dat voor een ontwikkeld land als Zweden. Wat zullen de Finnen daarvan wel niet zeggen...schande! Edit: heh heh, een goede verbinding met de internets.
Dag 7, 22 juni 2012: Gävle - Umea via de Costal Road en de E4
Afgelegde route: Gävle - Umea
Gereden afstand: 525 km
Afstand tot de Noordkaap: 1.069 kilometer (snelste route)
Technische zaken: Olie gepeild. Bandenspanning gecontroleerd. Ketting gesmeerd. Extra liter benzine op de brommer gebonden.
Deze ochtend met enorm goede zin opgestaan. De verre hoeve waarin ik verbleef kon compleet worden verduisterd, dus ik heb een goede nachtrust genoten. En dan, lieve mensen, gaan we meters maken.
Na alle troep op de brommer te hebben geknoopt en de machine mechanisch te hebben geinspecteerd wederom het gas eens open gedraaid richting de E4 waar je 50/70/90/110 mag (doorhalen wat niet van toepassing is). Na een tijdje zag ik een bordje waarop Flygströdähjssaäbvölvo stond. Of zoiets, dus ik dacht "vliegtuigen". Even van dichtbij gaan bekijken. Afslag genomen, even tanken bij mijn vrienden van StatOil en het terrein opgereden.
Een paar mooie plaatjes geschoten voor het fotoalbum.
Vervolgens zag ik in de verte nog meer vliegmachines staan. Even die lange weg over om de Hornet eens mooi te laten poseren. Toen ik de brommer net keurig had staan en de camera uit zijn foedraal haalde werd mij in rauw Zweeds-Engels toegeschreeuwd onmiddellijk van de startbaan af te gaan met die gekke motor en of ik een volslagen idioot was? Zeker.
Tijd om op te stappen.
De E4 werd na weer wat kilometers wat saaitjes en een bord langs de snelweg beaamde dit met "Get off the boring E4 and follow the coastal road". Dat laten we ons geen twee keer zeggen, dus richtingaanwijzer aan en de snelweg af.
En die kustroute was alles behalve saai, want bochtjes en mooie vergezichten. Prachtig om te rijden en natuurlijk af en toe stoppen om een plaatje te schieten.
 |
| Echt waar. Deze foto heb ik gemaakt! |
 |
| En deze ook! |
Het was ontzettend rustig op de weg dus we schoten aardig op. Dat rustige was echter een teken aan de wand voor komende gebeurtenissen, maar vooralsnog genoot ik van het rijden. Na wat kilometers belandde ik in een dorpje waar het stikte van de dames in mooie jurken en zij droegen kansen gemaakt van takken in hun haar of sjouwden van alles mee. Ik vroeg me af waar ze mee bezig waren, maar omdat de weg verder was versperd zocht ik de E4 weer op en gaf wat gas richting Sundsvall. Het was wederom uitgestorven op de snelweg dus lekker doorrijden was het devies.
 |
| Even kijken wat er in deze plaats te doen is. |
Inmiddels heb ik tijdens tussenstops ook kennis gemaakt met een type wesp wat ik de bandenfee noem. Op het moment dat ik de motorfiets stil zet gaan deze forse geel-gestreepte roodogige beesten massaal op de banden zitten zoemen.
Verschillende biologen hebben zich al op deze casus geworpen, maar vooralsnog is geen duiding gevonden voor dit afwijkende gedrag.
Ondertussen was het weer tijd voor wat benzine; even StatOilen dus. Mijn broer Stefan gebeld om de herlancering van de Hella koplamp in Nederland te bespreken. Is een dikke hit hier in Zweden, en dan bij voorkeur 3 stuks. Van Audi A8 tot Volkswagen Golf II: 3 stuks Hella alstublieft.
 |
| Een gat in de Nederlandse tuning-markt? |
Ik heb inmiddels begrepen dat Dirk van
Spruyt Motorsport alvast 999 lampen heeft besteld.
Weer opgestapt en na een tijdje in Sundsvall aangekomen. De mooie entree...
..werd gevolgd door allerlei chemische fabrieken en productie-installaties van onder meer Akzo. De stad was overigens compleet uitgestorven, dus met gezwinde spoed er doorheen.
Na Sundsvall werd het op de uitgestorven E4 merkbaar kouder, de landschappen ruiger en de afslagen veel minder frequent. Ik besefte dat ik echt op weg was naar het noorden. Tientallen kilometers zoemden in alle eenzaamheid onder de banden door.
 |
| Hallo? Is daar iemand? |
Bij een tussenstop de handschoenen gewisseld voor de winterexemplaren en de nekcol aan. Da's beter. Had ook honger, maar daar zouden we later wel iets aan doen. Eerst rijden, we hebben een missie.
Bij een rookstop snel nog een plaatje op de SD kaart geknald met de
RPQ camera en weer verder.
 |
| Familie picknick. |
Na twee gesloten tankstations zonder CC machine begon ik me wat zorgen te maken. Ik heb maar een beperkte actieradius en wil absoluut niet stranden langs de snelweg. Toch verder rijden, de Garmin had nog wat tankstations die min of meer op de route lagen gevonden. Ook daar geen succes. Ik maakte me ernstig zorgen en rolde op
de laatste druppels de stad Umea binnen, waar ik meteen het eerst de beste hotel pakte. Had het helemaal gehad na 525,5 kilometer en snakte naar een hap en een douche.
De dame achter de balie vroeg zich af wat ik kwam doen op Sommertid. Aha...toen viel het 20 cent stuk.
Het Hornetje mocht ik oneerbiedig naast de vuilcontainer achter het hotel parkeren en vermoeid en hongerig plofte ik op het bed neer. Met de waterkoker snel een instant-smaakloze-noodle maaltijd gemaakt en het thuisfront gebeld: ik mis jullie.
Morgen wordt alles beter. Let maar op!
Vandaag een lekker kort ritje gemaakt. Tijdens wat omzwervingen zag ik een prachtige camping en daar ben ik blijven hangen. Tent op gezet en een koude Mariestads (3,5%) opengetrokken.
Gelukkig heeft deze camping goed internet dus ik heb ruimschoots kunnen Skypen en chatten met Cindy en de kinderen en met familie en vrienden.
Verder geen bijzonderheden op een enorme hoeveelheid muggen na. En het wordt natuurlijk nauwelijks nog donker 's-nachts.
Dag 8, 23 juni 2012: Umea - Lulea
Afgelegde route: Umea - Lulea
Gereden afstand: 267 km
Afstand tot de Noordkaap: 813 kilometer (snelste route)
Technische zaken: met Pols Motoren gebeld over een beurt. Antwoord: hoeft nog niet, gewoon lekker rijden.
 |
| Nog 2 dagen rijden! |
 |
| Aaahh... |
 |
| Komt daar een buitje aan? |
 |
| Zweedse luchten. Mooi! |
 |
| Magnie. |
 |
| Camp Ride Against Moyamoya |
Zoals altijd: blijf afgesteld.
Vandaag een rustdag genomen. Lijf en leden begonnen wat te protesteren na 3.290 kilometer in 1 week en derhalve gebleven op de camping te Lullea.
De dag wel nuttig besteed: voorraden aangevuld, alles schoongemaakt, de kampeeruitrusting weer goed ingepakt, twee maal heerlijk gekookt en genoten van een kort ritje door de omgeving.
Morgen weer kilometers maken!
 |
| Van tent naar hut! |
 |
| Kleine reparatie aan de tent uitgevoerd: gescheurde naad geplakt. |
 |
| Spoorwegmuseum bezocht. |
Stay tuned,
Mike
De start van de dag met een miezerig buitje was slechts de voorbode van wat komen zou. En vergeet alles wat je dacht te weten over veel muggen. Zelfs de Finnen hier in Muonio hebben het zelden zo erg meegemaakt..
Op naar het verslag van dag 10 alweer van Ride Against Moyamoya. Ik wil graag, ook namens het hele team (Angelique, Mark, Dennis, Cindy en Jan) alle volgers en meelezers van dit blog hartelijk danken!
Dag 10, 25 juni 2012: Lulea, SWE - Muonio, FIN
Afgelegde route: van Lulea binnendoor naar Munio
Gereden afstand: 433 km
Afstand tot de Noordkaap: 491 kilometer (snelste route)
Technische zaken: een zeer vervuilde en uitgedroogde ketting meermaals gesmeerd. Morgen moet de ketting gespannen worden. Tijdens het off-road rijden bandenspanning tijdelijk verlaagd en tevens veervoorspanning + rebound tijdelijk aangepast. Radiateur ontdaan van miljoenen insectenlijken. Oliepeil remvloeistof kritisch bekeken en mentale aantekening gemaakt tot aanvullen. Koelvloeistofniveau bekeken. Hoofdschuddend de enorm vervuilde motorfiets aanschouwd en klontenbagger eraf gemept. Bagage tweemaal opnieuw vastgezet. Falende "all-weather" handschoenen weggemieterd. Fles water verloren. Kettingkast vastgedraaid. Halfje wit brood achterop gebonden.
Aan bovenstaande technische zaken is al te zien dat dit een zware rit is geweest. Ik moest en zou namelijk de MTX route gaan rijden over B, C en Z wegen. Nou dat heb ik geweten. In de zeikende regen heb ik 125 kilometer over kapot gevroren asfalt, gravel en zandwegen gereden. De MTX of een BMW GS zou hier om lachen. De Hornet sidderde en beefde echter, net als zijn baas bij tijd en wijle....
 |
| De Hornet in regenmodus, inclusief halfje wit brood. |
 |
| Ach, die paar lijken. Kan nog wel ff. |
 |
| Een mijpaal! We rijden de poolcirkel binnen in regenkleding. |
 |
| Eindeloze eenzaamheid. In de regen. |
 |
| Dit dus. Gravel, gravel, regen, regen. |
 |
Thuisfront gebeld. Cindy heeft de Buroplanex kaart aan de muur hangen en
daar staat alles op. "Waar ben ik en hoe kom ik hier weg?" |
En middels de aanwijzingen van Cindy kwam ik weer in de bewoonde wereld. Zo gaattie goed jaja..zo gaattie beter! Asfalt en de kilometers fluisterden onder de bandjes door.
En even later, na een supermarkt te hebben bezocht en bij Preem te hebben getankt..
.....de heerlijke E8 opgereden. Mooi strak asfalt om kilometers te maken.
Nadat ik het rijden beu was een slaapplek gezocht. Bij een afslag stond Husky training centrum. Dat klinkt ruig en mannelijk, dus even gaan kijken.
 |
| Is Lassie thuis? |
Op de vraag of ik mijn tent mocht opzetten werd verwonderd ja geknikt. Ik liep terug naar mijn motor....en werd werkelijk aangevallen door een wolk muggen. Niet normaal...
Snel hier aan de overkant naar binnen gerend met de vraag of er ook cabins waren?
 |
You want Cabin? Yes!! With sauna? Yes!!!!! You want to rent mosquito-killer?
I´ll take 10!!!!1!! |
De Hornet als een dolle afgeladen en naar binnen gevlucht. Een douche genomen met Ant-Brumm en voorzichtig uit het raam gekeken..
Wat een uitzicht! Een snel stromende rivier waar je letterlijk de zalmen ziet springen, in de cabin liggen folders voor visexpedities, rafting, quadrijden, rendierenjacht en crossen met een vliegboot. This is MAN-country, baby. (denk hierbij aan hoe Jeremy Clarkson MAN-country zou uitspreken).
Toch even naar buiten voor een foto. Lastige muggen sprak ik onderwijl vermanend toe terwijl ik er stoer bij keek.
 |
| Trvu, cvlt, grimm and frostbitten Finnland. MAN country. |
En snel het restaurant wat erbij hoorde binnengestapt voor een hap. Natuurlijk heb ik gerookt rendiervlees besteld. Terugdenkend aan de dag, terwijl ik onder een gewei zat, vond ik me een hele bink.
Even naar buiten om een zware te roken in MAN-country.
 |
| Twee bussen Duitse bejaarden. |
Dus.....terwijl de tafels in het restaurant werden gevuld met keuvelende Deutsche besloot deze MAN zich stilletjes terug te trekken in zijn cabin.
Komm mal ins Cabin, Bootsjungen...
Stay MANley,
Mike
Van het geplande vroege vertrek kwam helaas niets terecht: de regen viel met bakken uit de lucht deze morgen in Muonio. Pas toen het rond 11:00 uur slecht nog miezerde ben ik op gestapt om de laatste grote ettape richting de Noordkaap te gaan rijden.
Wat volgde was een prachtige rit door Lapland en langs de Noorse fjorden.
Gisteren vroeg buurman Hans of ik nog wilde dieren had gezien. Na 100-den rendieren is het antwoord daarop vanaf vandaag ja...
Dag 11, 26 juni 2012: Muonio, FIN - Honningsvag, NOR
Afgelegde route: van Lulea binnendoor naar Munio
Gereden afstand: 534 km
Afstand tot de Noordkaap: 20 kilometer (snelste route)
Technische zaken: de ketting gesmeerd. 5 liter jerrycan aan de brommer gebonden.
Zoals gezegd begon de dag met regen. Toch vertrokken in regenpak. The Call of the North noopte tot het snel achterlaten van MAN MUG-country.
 |
| En het gas erop. |
 |
| Pakezel. |
En ja hoor: het eerste rendier. Van gepaste afstand nam ik deze foto.
 |
| Rudolf. |
In Lapland veranderde het landschap van bos- en waterrijk naar kale toendra. Een stuk leek wel op de Loonse- en Drunese Duinen.
 |
| De Röestelbeärgii |
En alras arriveerden we in Noorwegen.
Daar werd het landschap pas echt ruig en uitgestrekt. De temperatuur ging ook naar beneden btw.
Gelukkig gaf de Garmin ook goed nieuws! E6 afrijden en we zijn er.
Sneeuw op de bergtoppen. Later kwam voornoemde, naast regen, zelfs uit de lucht vallen.
Meteen Cindy gebeld. Sneeuw! In Sprang zaten de kinderen in het zwembad.
 |
| Wat een landschap. Hebben we thuis niet. |
 |
| En toen: de zee. De route werd alleen maar mooier. |
Na een werkelijk prachtige rit kwam ik nat en koud aan op de Nordkapp Camping. Morgen wordt het veel beter weer en zal proberen echt mooie foto's te maken. Ik moet dezelfde weg ook weer terug.
 |
| De vlag hangt reeds uit. |
Snel een warme douche gepakt (5 NOK per minuut, dus hand muntjes mee) en we zijn weer op temperatuur.
De camping even verkend en gesproken met de dame achter de balie. Die wist wie ik was,want ik had haar een mail gestuurd met de vraag of ik een doos tweetakt olie mocht opsturen voor het MTX-je.
Die doos is nooit aangekomen helaas.
Ik heb me wel verbaast over de vreemde snuiters op deze camping. Zo is er Jörg uit Zweden. Jörg ziet er uit als een Noorman en is op de...bakfiets. Bakfiets ja en op weg naar de Kaap.
Een paar weken geleden was er een Deen die op zijn brommer naar de Noordkaap is gegaan. Heen heeft de Suzuki het gehaald, de terugreis overduidelijk niet.
 |
| Is van een ouw mees gewist. Heej niks gelejen. |
Verder zijn er de gebruikelijke motorrijders, campers, Duitsers, hippies en helden die op de fiets op weg zijn. Tis een mooi zootje hier.
En omdat er hier toch geen pilsje te krijgen is ga ik zo de slaapzak in.
In de vroege ochtend van woensdag 27 juni, morgenochtend dus, rij ik dan echt naar de Noordkaap.....
Stay tuned,
Mike
Vanmorgen om 5:00 ging de wekker. Snel vierdubbeldik aangekleed, op de motor gesprongen en de 20 kilometer afgelegd naar de Noordkaap.
Ik was helemaal alleen......de foto's zeggen genoeg denk ik!
 |
| Na 15 minuten kwam een Duitser op de fiets ook aan. Vanuit Berlijn! |
Hiermee komt een einde aan deel 1 van dit verslag. Team [NK2012]Ride Against Moyamoya wil graag alle sponsoren, donateurs, volgers en geïnteresseerden heel hartelijk bedanken voor hun bijdrage aan dit project. Het is op alle vlakken werkelijk een groot succes geworden en dat is te danken aan jullie.
Vergeet niet 19 augustus in de agenda te zetten voor het Ride Against Moyamoya eindfeest bij Mart Brok aan de Grotestraat in Waalwijk.
Iedereen is welkom. En heel, heel misschien kom je dan zelfs wel op televisie.
Enne..stay tuned voor deel 2: de terugreis!
Bedankt namens,
Femke
Angelique
Mark
Sander
Mike
Cindy
Dennis
Jan
Net een nieuw reisverslag via de telefoon doorgekregen van Mike. Hij heeft al 2 dagen geen internetverbinding, dus is mij gevraagd een verslag te schrijven. Dus niet op zijn Mikes dit keer, maar op zijn Angeliques!
Gisteren de terugreis begonnen.
Afgelegde afstand: 350 km.
Richting Bognelv, Noorse fjorden gereden. Jammer genoeg geen foto nog beschikbaar, maar Mike reed goed gekleed rond op zijn Hornet. 4 t-shirts, onderbroek, thermo ondergoed, motorjas, regenjas, spijkerbroek, motorbroek, regenbroek en zijn laarzen dichtgetapet en daarover heen een C1000 plastic tas en een Mediamarkt plastic tas. En het nog ijskoud hebben! Wij kijken uit naar de foto!
Waarom zo aangekleed? In Noorwegen 3 uur in de ijsregen gereden. Daar werd ie letterlijk niet goed van. Wel de prachtigste landschappen gezien. Via kronkelweggetjes watervallen gezien, sneeuw en de fjorden, erg prachtig, niet te beschrijven zo mooi. Zelfs met de RPQ fotocamera bijna niet vast te leggen, je moet het zelf live gezien hebben! Toch maar een routewijziging doorgevoerd. Het Noorweegse weer was echt niet te doen en bovendien was het daar erg duur, dus Mike gaat via Zweden weer terug.
Op deze terugroute in Finland een stop gemaakt bij een bikercafe. Mike werd eerst een kwartier uitgelachen om zijn opmerkelijke outfit. Maar de baas van het cafë vond het wel stoer om Mike te zien met zijn motor (i.p.v. de gebruikelijke Harleys) en bood hem de beste kruk en wat te drinken aan. Daar zat Mike op zijn troon. Daarna flink plankgas gegeven naar een gare stinkcamping (volgens mij in Skibotm). Na een uur onder de warme douche te hebben gestaan weer een normale lichaamstemperatuur gekregen En toen gaan slapen, wel 12 uur lang!
Vandaag afgelegde afstand: 625 km
Opgestaan met een zonnetje, wat aangenaam! Goede reis gehad, maar een beetje regen. Onderweg nog een oorlogsmuseum e.d. bekeken. Ook heeft Mike weer kennis gemaakt met de muggen. De anti-brumm is weer in de aanslag. Momenteel verblijft hij in Lapland, Gällivare. Via de E45 in Zweden weer terug naar huis. Hij rijdt dus niet dezelfde route als op de heenweg, hij gaat dwars door Zweden weer terug. Plankgas, lekker die kilometers! En op zijn tijd even pauze. Erg verlaten wegen, maar af en toe gezelschap van een rendier. Nog gevraagd of ie Rudolf heette... De Kerstman is voor alsnog niet gesignaleerd!
De terugreis dames en heren! In eerste instantie was het plan om via Noorwegen terug te rijden.
Echter staan de Noorse Fjörden bekend om hun onstuimige karakter. Regen dus. En wind. Alsmede koude.
Ergo: stuur naar links en over Finland terug naar Zweden om via de E45 in een rechte lijn met bochten naar huis te tuffen.
Hier volgen de aanvullingen op het verhaal van Angelique.
27 juni 2012
Tijdens het bezoek aan de Noordkaap heb ik ook een filmpje gemaakt. Dit is de uitvoering van een grap van Ruud Volders: een rondje rond de kaap lopen en dan maar weer naar huis. Klikt u maar.
Dus.
Na alle festiviteiten moest er eerst nog wat gesleuteld worden aan de Hornet.
 |
| Ketting spannen met het boordgereedschap. |
Daarna de route terug. Allemachtig wat was het koud en regenachtig. Ben nagenoeg niet gestopt maar in 1 ruk doorgereden naar Alta om daar bij een StatOil een ijzersterk bakje koffie naar binnen te gieten.
 |
| Stenenstapelaars slaan door. Stonden natuurlijk Duitse namen op. |
 |
| Wel ja. Anders graaf er effe ook nog een kuil naast?! |
En dan de Fjörden op de E6 richting Narvik. Prachtig, overdonderend en geweldig. Werkelijk, superlatieven schieten te kort om die ervaring te beschrijven. Ik ben ook nog op bezoek geweest in het Tirpitz museum, over het beroemde Duitse slagschip wat in de 2e wereldoorlog in Kåfjord
gelegen was. Kreeg een rondleiding in het Noors, dus maar vlug weer naar buiten gegaan.
Na enige tientallen kilometers rondjes rond de Fjörden was ik de regen beu en heb de eerste de beste hut gepakt die ik kon krijgen. Bleek een absolute zwijnenstal. Maar na enige reparatiewerk mijnerzijds deed de douche het weer en heb ik een uurtje staan opwarmen.
De doornatte laarzen hingen onderwijl gezellig te drogen boven de elektrieke kachel.
28 juni 2012
Opstaan met zonneschijn! Daar wordt een motorrijder vrolijk van, dus snel alle zooi op de Honda gebonden en volgas weg van die smerige bouwval en op naar de Fjörden!
Het is werkelijk fantastisch om daar te rijden: een mix van de bochtjes uit de Eifel, de bergen uit de Alpen en dan de zee erbij. De Hornet en zijn baas jubelden allebei van vreugde. Heb zelfs een stiekeme kneedown gemaakt.
Maar al snel betrok de lucht...
..en was het tijd om wederom de regenkleding aan te doen. Jammer.
 |
| Cool? Neen. Droog? Ja! |
 |
Om een idee te geven van de schaalgrootte: zie de tunnel waardoor
2 baans weg loopt. |
En toen het wederom begon te gieten en de Noorse overheid de hele weg had opengegooid was ik het zat. Ik ben bij Skibotn de E8 gaan volgen richting Finland om zo via Zweden naar Nederland te gaan rijden.
En toen waren we weer in Lapland. Heb een bezoekje gebracht aan Finse stellingen uit WO2 en vervolgens gas op de zuigers gezet richting Karesuando om daar de E45 op te draaien.
 |
| Weg mooie omgeving; hallo toendra. |
Na veel vijven en zessen een camping gevonden in Zweden. De stroom is net uitgevallen dus je hebt geen warm water. Fijn, maar dat mocht de prijs mooi drukken.
 |
| Even luchten. Uit de collectie: stinkende kleren van Mike. |
En toen was het tijd voor een biertje. Had in Noorwegen flink ingeslagen, dus ik kon aan de gang. De noordelijkste brouwerij ter wereld vermeldt het etiket trots. Waarschijnlijk hadden ze het koud tijdens het brouwen...
 |
| Voor EUR 6,50 aan bier. Dit was mijn hele voorraad. |
Later werd ik uitgenodigd om met een stel Duitsers, een Fin en wat Zweden naar DUI - ITA te kijken. De Duitsers dronken al het bier op en dropen stilletjes af tijdens te tweede helft na te zijn uitgelachen door de rest. Tijdens de derde helft was het tijd voor de zelfgestookte drank van de campingeigenaar. Het spul rook en smaakte naar koelvloeistof, dus ik heb het maar rustig aan gedaan. Ik kwam de eigenaar overigens 's-ochtends tegen tijdens het uitchecken en hij zag eruit of dat hij in een sloot had gelegen. Leuke hobby: zelf drank maken!
29 juni 2012
Afgelegde route: van Vittangi naar Vilhelmina (Zweden)
Gereden afstand: 609 km
Afstand tot huis: 2.069 kilometer (snelste route)
Technische zaken: de ketting gesmeerd.
Opgestaan om 7:00 uur en een goed ontbijt gemaakt. De Anti-Brumm staat ook weer paraat.
En toen op weg naar het zuiden over de boring E45. Saaie tweebaansweg door bossen en langs meren. Natuurlijk werd hier ook volop aan de weg gepruld, dus ook nog kilometers lang over gravel rijden.
Hoogtepunt van de dag was een vos die even kwam kijken tijdens een pauze.
Na 550 kilometer ben ik op zoek gegaan naar een camping daar het weer omsloeg in een stevige herfstbui. Ik kwam terecht op een super-de-luxe resort waar toch geen gasten waren nu met dit weer. Voor een prikkie zit ik nu in een mooie bungalow met uitzicht op een meer.
Ben even snel naar de stad gereden om boodschappen te doen en eens goed te koken.
 |
| Pasta met tomatensaus en gehaktballen! |
Nu, 23:42 kijk ik uit het raam en zie een mistroostig tafereel van schuimende golfkoppen en slagregen. Ik hoop dat het morgen beter wordt zodat we weer wat kilometers kunnen maken. We wachten af.
Say Tuned,
Mike
De laatste loodjes. Zo ervaar ik de lange dagen op de motor terug richting Nederland. Ik heb gekozen voor opschieten, dus het is de E4 all-the-way.
In twee dagen heb ik bijna 1200 kilometer afgelegd en ben weer terug in het drukke zuiden van Zweden. Morgen gaan we dwars door Denemarken naar Duitsland om daar de laatste overnachting te mogen smaken.
Dinsdag is het op naar huis!
30 juni 2012
Afgelegde route: van Vilhelmina naar Gävle (Zweden)
Gereden afstand: 524 km
Afstand tot huis: 1623 kilometer (snelste route)
Technische zaken: de ketting gesmeerd. Plakband geplakt op zijkappen om beschadigingen van spanbanden tegen te gaan.
In Vilhemina begon de dag met regen & wind. Normale motorrijders zouden zich in bed nogmaals omdraaien of even wachten. Niet uw RAMM-rijder dames en heren! Compleet ingepakt en met twee matchende, in Noorwegen verkregen, plastic zaken om de voeten gingen de humeurige rijder en zijn altijd bij de les zijnde Hornet op pad. Ik besloot de Garmin eens te volgen (die kiest altijd belachelijke routes over fietspaden, zandwegen, niet bestaande wegen en weilanden) en alras belanden we in landelijk midden Zweden. Na 50 kilometer begon de zon flink te schijnen en was het tijd om alle regenzooi uit te trekken. De van volledig EKO gerecycled materiaal vervaardigde Noorse plastic zakken waren compleet aan flarden, dus die gingen meteen de prullenbak in.
En zo werd het een beste rit!
Over paden en lanen.
Onder strak blauwe luchten.
Da's gezellig rijden! De Hornet had dorst dus maar eens een tankstationnetje zoeken. De Garmin wist er wel een. Daar aangekomen bleek deze in 1988 gesloten te zijn. Het volgende gevonden station bestond helemaal niet en een derde verkocht alleen petroleum en pruimtabak.
Dank u voor de 5 + 1 liter reserve benzine die nog op de Hornet gebonden zat!
En met de reserve benzine bereikten we Sundsvall; daar zijn we op de heenweg ook al geweest.
 |
| Herinnert u zich deze nog..nog..nog.. |
Vanuit Sundsvall lekker doorgereden naar Gävle (da's een leuke stad!) om daar de nacht door te brengen.
1 juli 2012
Afgelegde route: Gävle naar Ljungby (Zweden)
Gereden afstand: 637 km
Afstand tot huis: 1.025 kilometer (snelste route)
Technische zaken: de ketting gesmeerd.
Op deze rustige zondag dwars door Stockholm gescheurd richting Malmö. Prachtig weer, goed asfalt dus we konden meters maken. Aangekomen in Ljungby een motel opgezocht en de Hornet oneerbiedig op de parkeerplaats achter gelaten dus allerlei duister volk.
 |
| Past op! Hij is waaks! |
Op de parkeerplaats nog even gesproken met twee vrachtwagenchauffeurs uit Den Hout die materiaal voor een trekkertrek weer naar huis aan het brengen waren en de tankautomaat niet snapten. Ik inmiddels wel, want ik heb alleen vandaag al 7 keer getankt. Is trouwens een heel goed systeem in Scandinavië: de pinautomaat hangt pal naast het vulpistool, dus je kan lekker op de brommer blijven zitten tijdens het tanken en de tank helemaal vol gooien.
Tot zover!
Mike
Beste Michael,
Fijn dat je weer heelhuids thuis bent. En wat een mooi initiatief! Hartelijk dank hiervoor! En we wachten natuurlijk nog op je verslag...
Verder een goede vakantie toegewenst en geniet ervan om weer samen te zijn met je mooie gezinnetje.
Groetjes Mark, Angelique, Femke en Sander Wijgerde
![[NK2012] Ride Against MoyaMoya](http://3.bp.blogspot.com/-tacGmmB-IkQ/Ty5zzaE1HPI/AAAAAAAAAVk/De0KT-ZX628/s1110/Nordkapp_sign_4_title.jpg)
